Aslında hâlen önbellek yönetimleri ve sistem tasarımları için ikinin kuvvetlerine ihtiyacımız olsa da tek sayıda işlemciye sahip olan sistemler, ya da daha fazla karşılaşma ihtimalimiz olacak şekilde, tek sayıda çekirdeğe sahip işlemciler görmemiz çok fa uzak bir durum değil. Üstüne üstlük bazı mimarilerde oldukça mümkün ve işlevsel.

İlginç şekilde bu tekniğin şu sıralarda yalnızca AMD tarafından uyulanabileceğini söyleyebiliriz; tabii sıfırdan yeni bir çekirdek tasarlanmayacaksa. Teknik sebep ise şu: AMD gerçek dört çekirdekli bir mimariye sahip. Dolayısıyla bir çekirdeğin üretilmemesi veya üretimden hatalı çıkan ürünün değiştirilip piyasaya sürülmesi gibi bir imkânı var. Intel ise Çift çekirdekli iki işlemci çekirdeğini önbellek vasıtasıyla yapıştırıp dört çekirdekli işlemci elde ediyor. Dolayısıyla en iyi denemede bile o mimariyla 2+1 çekirdekli bir işlemci elde edilebiliyor.

Peki, Neden?

Teknik imkânlardan sonra bir de taktik sebeplere bakalım. Bu konuda geçerli gösterilen iki sebep var. Birinci sebep Intel’in şu sıralarda yapamayacağı bir şeyi yapabilmek. Bu durum şüphesiz AMD için, Barcelona’dan sonra önemli bir adım daha anlamına geliyor. Diğer sebep ise arızalı ürünlerden yalnızca bir çekirdeğinde sorun olan Barcelona çekirdeklerini, gerekli tadilatı yaptıktan sonra çalışabilir hâle getirerek üç çekirdekli işlemci olarak piyasaya sunulması mümkün. Dolayısıyla atık çekirdekler kurtarılmış ve değerlendirilmiş olabiliyor.

SDN – http://shiftdelete.net