Bilim insanları, maymunlar üzerinde bir çalışma yaptı. Bulgular, hasta bireylerin sosyal mesafelerini koruduğunu gösterdi. Çalışmaya göre, enfekte bireyler tımardan uzak durdu.
Purdue Üniversitesinden bir araştırma ekibi, Güney Afrika’daki yabani vervet maymunlarını bir yıldır inceliyor. Ekip, takip ettikleri 3 topluluğun hem sosyal etkileşimlerini hem de parazit yüklerini araştırdı. Çalışmaya göre, gastrointestinal (sindirim sistemi) parazitler maymunların sosyal davranışını ve grup dinamiklerini değiştirdi. Araştırmacılar, bulgularını PLOS ONE‘da yayımladı.
Tartışma çıkaran deney: İnsan-maymun karışımı embriyo
Enfekte maymunlar grup faaliyetlerinden uzaklaştı
Tüm primat türleri insan DNA’sının yüzde 90’ından fazlasıyla uyumludur. Üstelik vervet maymunları insanlar gibi anksiyete ve hipertansiyon dahil tanıdık durumlara sahip. Bu yüzden Purdue Üniversitesinden antropolog Brandi Wren, salgın sırasında topluluğun davranışı ile insan davranışı arasında paralellikler kurdu.
Araştırma ekibi, maymunların etkileşimlerini ve tımarlama alışkanlıklarını takibe aldı. Bununla birlikte, dışkı örnekleri toplayarak enfeksiyon bulgularını incelediler. Bazı hayvanlarda whipworm (veya Trichuris) “kamçı solucanı” paraziti tespit ettiler. Çapraz analizler, enfekte hayvanların tımar için daha az zaman harcadığını gösterdi.
Kamçı solucanı hakkında yeni bulgular
Şimdiye kadar biyologlar, hayvanlardaki parazitlerin çoğunlukla zararsız ve asemptomatik olduğunu ve hayvanın sağlığını önemli ölçüde etkilemediğini düşünüyordu. Tahminler, whipworm parazitlerinin genellikle kontamine toprak veya yüzey yoluyla yayılması yönündeydi. Ancak ekip, parazitin tipik olarak sosyal temas yoluyla yayıldığını buldu.
Araştırmacılar, “teklif edildiğinde” enfekte maymunların tımar olmayı kabul ettiğini ama arkadaşlarını tımar etmediğini söyledi. Wren, “Sadece gözlem yoluyla hangi maymunların enfekte olduğunu anlamamızın bir yolu yok. Sosyal davranış dışında enfeksiyonun başka hiçbir belirtisi yoktu.” dedi.
Dr. Melissa Remis de çalışmaya ilişkin konuştu. Bu çalışmayla parazit enfeksiyonlarının enerjiyi ve davranışları nasıl etkilediğini gösterdiklerini belirtti. Devamında ise Remis şöyle dedi: “Kamçı solucanı insanlarda anemiye, kronik dizanteri ve büyümenin yavaşlamasına neden olduğunu biliyoruz. Maymunlar arasındaysa düşük enerji, düşük etkileşim seviyeleri veya sosyal tımar gibi davranışlara ilgi ile sonuçlanmış olabilir.”
